دعای مکارم الاخلاق امام سجاد علیه السلام در صحیفه سجادیه دعایی است که معارف والایی دارد. امام علیه السلام در این دعا از خداوند صفات و خوی های نیک و پسندیده را درخواست می فرماید در ضمن این درخواست ها، انسان می تواند راه خوب بودن را بهتر درک کند و در واقع ایشان به انسان می آموزد که چگونه خوب باشد. ایشان می آموزد که در اوقات مختلف چه حالی داشته باشد و چه کارهایی انجام دهد. 

و اما انسان باید حالش اینگونه باشد: 

1. از صمیم جان از خدا بخواهد در اموری که برایش مهم است و او را مشغول خود کرده، خود خداوند برایش کافی باشد و به این در و آن در نزند.

2. به اموال دیگران چشم ندوزد. 

3. از خدا بخواهد که او را عزیز کند اما مبتلای به کبر نشود. 

3. بخواهد که خداوند درجه اش را نزد مردم بالا ببرد و به همان اندازه نزد خودش پست و پایین باشد. 

4. آنقدر طاعت پروردگار برایش مهم باشد که از او بخواهد اگر عمرش در جهت اطاعتش زنده بماند و الا قبض روح گردد. 

1. کارهایی انجام دهد که فردای قیامت از او سوال می شود. و از خدا بخواهد که او را به آن کارها مشغول فرماید. 

2. خیر و نیکی مردم را به دست او جاری باشد و با منت آن را از بین نبرد. 

3. هر کس غیبت او را کرده از او خوبی بگوید. 

و معارف بلند دیگری که آوردن همه آنها خیلی طولانی می شود و البته هرکس به اندازه وسع خود در میابد و حتی علما بر آن شرح های طولانی نوشته اند… .

خداوند به ما توفیق دهد که ظرف وجودمان را هر روز بیشتر از قبل از چشمه جوشان معارف اهل بیت پر کنیم.