یکی از دعاهایی که امام سجاد علیه السلام به ما می آموزند طلب خیر و نیکی از خداوند متعال است؛ این که عاقبت امورمان به خیر و خوبی ختم شود و انسان از دو راهی تردید و دو دلی نجات یابد. این دعا هرچند کوتاه اما مضامین بلندی دارد که به تجربه دیده شده هر کس هنگام قرار گرفتن بر سر دو راهیبا تمام وجود آن را بخواند، علاوه بر احساس آرامش، از شک و تردید رهایی یافته و خداوند متعال راه خیر و صواب را به او رهنمون ساخته و سرانجام کارش را به خوبی رقم می زند. از جمله معارفی که امام علیه السلام در این دعای پر برکت به ما می آموزد این است که:

1. در طلب خیر به علم خداوند متوسل شویم و با یاد کردن از عالم بودن خداوند به صلاح کارمان نظر لطفش را در سرانجام نیک جلب نماییم و بخواهیم که خیر و نیکی را برایمان مقدر فرماید.  

2. بخواهیم که درست انتخاب کردن و شناخت راه صواب را به ما الهام فرماید. 

3. همیشه در پی رضا و خوشنودی پروردگار بوده تسلیم حکمت های او باشیم و از خداوند بخواهیم انتخاب هایمان را نیز وسیله ای برای رسیدن به این مقصود قرار دهد. 

4. شک و تردید اضطراب آور و ناراحت کننده است از خداوند بخواهیم که این اضطراب را از ما برطرف نماید و به آرامش یقینی که بندگان مخلص او دارند مؤید دارد. 

 5. اگر از شناخت انتخاب هایی که خداوند برای ما نموده ناتوان باشیم قدر و ارزش آن را کوتاه می انگاریم و به رضای خداوند خوشنود نخواهیم بود و به چیزی که عاقبت به خیری در آن نیست نزدیک می شویم از خداوند بخواهیم ما را گرفتار این ناتوانی در شناخت نفرماید. 

6. باید آنچه حکمت خئداوند است دوست داشته باشیم از خداوند بخواهیم آنچه قضا و حکم اوست برایمان دوست داشتنی و آسان نماید. 

7. تسلیم در برابر مشیت خود را بر ما الهام فرماید تا تاخیر آنچه را تعجیل کرده و تعجیل آنچه را به تأخیر انداخته دوست نداشته باشیم، آنچه دوست ندارد ناپسند نشماریم و آنچه دوست ندارد، دوست نداشته باشیم. 

8. خدا هر چه نیکو است عطا می کند پس بخواهیم هر چه خود می خواهد و عاقبتش بهتر است عطا یمان فرماید. 

ماه رمضان ماه تقرب به خدای متعال و بهترین فرصت برای انس با حضرت دوست بوده و قلبها بیشتر از هر وقتی مهیای پذیرش الطاف بی پایان اوست. از طرفی دعا نیز بهترین وسیله برای بهرمندی از فیوضات این ماه عزیز خداست و وقتی این دو با استعانت از طریق معصوم در دعا کردن همراه باشد نور علی نور علی نور است. آری صحیفه سجادیه سرشار از معارفی است که حضرت زین العابدین امام سجاد “علیه السلام” در قالب دعا به ما می آموزد. 

و من نیز دوست دارم که دقایقی را بر سر این سفره پربرکت بنشینم و نکاتی از دعاهای صحیفه سجادیه در چند نوبت در اینجا بیاورم. باشد که قطره ای از طلاقی دریای سجادیه و رمضانیه نصیب لبهای خشکیده قلبهای تشنه مان گردد.

با خواندن درخواست های حضرت سجادالساجدین در دعای سیزدهم درباره طلب حوائج دیدم که:

1.   ابزار و وسائل حکمت خدا را تغییر نمی دهد.

 یَا مَنْ لَا تُبَدِّلُ حِکْمَتَهُ الْوَسَائِلُ

2.   صلوات بر حضرت نبی اکرم و خاندان طیبین و طاهرینش کمک می کند تا حاجت انسان برآورده شود و بلکه سبب آن می شود.

وَ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، صَلَاةً دَائِمَةً نَامِيَةً لَا انْقِطَاعَ لِأَبَدِهَا وَ لَا مُنْتَهَى لِأَمَدِهَا، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ عَوْناً لِي وَ سَبَباً لِنَجَاحِ طَلِبَتِي، إِنّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ.

3.   خوب است بعد از بیان حاجت سجده و تضرع به درگاه رب نماییم.

وَ مِنْ حَاجَتِی یَا رَبِّ کَذَا وَ کَذَا )وَ تَذْکُرُ حَاجَتَکَ ثُمَّ تَسْجُدُ وَ تَقُولُ فِی سُجُودِکَ‏( فَضْلُکَ آنَسَنِی، وَ إِحْسَانُکَ دَلَّنِی، فَأَسْأَلُکَ بِکَ وَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ أَن لَا تَرُدَّنِی خَائِباً.

4.   خود خداوند که انسان را آفریده او را به فقر نسبت داده است و و لذا بهترین راه برای رفع فقر پناه جستن به درگاه اوست.

تَمَدَّحْتَ بِالْغَنَاءِ عَنْ خَلْقِکَ وَ أَنْتَ أَهْلُ الْغِنَى عَنْهُمْ وَ نَسَبْتَهُمْ إِلَى الْفَقْرِ وَ هُمْ أَهْلُ الْفَقْرِ إِلَیْکَ. فَمَنْ حَاوَلَ سَدَّ خَلَّتِهِ مِنْ عِنْدِکَ، وَ رَامَ صَرْفَ الْفَقْرِ عَنْ نَفْسِهِ بِکَ فَقَدْ طَلَبَ حَاجَتَهُ فِی مَظَانِّهَا

5.   هر کس برای برآورده شدن حاجتش رو به غیر خدا آورد از استجابت محروم می شود.

وَ مَنْ تَوَجَّهَ بِحَاجَتِهِ إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ أَوْ جَعَلَهُ سَبَبَ نُجْحِهَا دُونَکَ فَقَدْ تَعَرَّضَ لِلْحِرْمَانِ